کد مطلب:369443 جمعه 22 بهمن 1395 آمار بازدید:338

دعای 07- از دعاهای امام علیه‌السلام است آنگاه که کارِ دشواری به او روآورْد یا مصیبتی برایش رخ داد و هنگام اندوه
 (1) ای کسی که گره‌های سختی‌ها به واسطه او باز می‌شود، و ای کسی که شدّت دشواری‌ها با او آرام می‌گردد و ای کسی که رهایی و رفتن به سوی آسایشی فراخ، از او درخواست می‌شود.

(2) سختی‌ها به توانایی تو آسان شد و به لطف تو وسیله‌ها فراهم گردید و تقدیر به قدرت تو اجرا شد و اشیاء بر وفق اراده تو تحقق یافته‌اند.

(3) پس آن اشیا به خواست تو بدون سخنت فرمانبردارند و به اراده تو بدون نهیت بازداشته شده‌اند.

(4) تویی خوانده شده برای دشواری‌ها و تویی فریادرس در سختی‌ها، از آنها جز آنچه تو دور کنی، دور نمی‌گردد و از آنها جز آنچه تو برطرف کنی، برطرف نمی‌شود.

(5) ای پروردگار من، بر من چیزی فرود آمده که سنگینی آن بر من دشوار است و به من امری وارد شده که تحمّل آن مرا به مشقّت انداخته.

(6) و تو به قدرتت آن را بر من وارد نمودی و به سلطه خویش آن را بر من فرستادی.

(7) پس برای آنچه به من رساندی، باز گرداننده‌ای و برای آنچه بر من فرستادی، دور کننده‌ای و برای آنچه بستی، گشاینده‌ای و برای آنچه گشودی، بستنده‌ای و برای آنچه دشوار کردی، آسان کننده‌ای و برای آنکه خوار نمودی، یاری دهنده‌ای نیست.

(8) پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و ای پروردگار من به فضل خود درِ آسایش را به رویم بگشای و به توانایی‌ات سلطه غم و اندوه را بر من بشکن و در آنچه شکوه دارم به من احسان داشته باش و شیرینی احسانت را در آنچه درخواست نمودم به من بچشان و از جانب خویش رحمت و گشایشِ گوارا به من ببخش، و نزد خود زود رها شدن را برای من مقرر کن.

(9) و مرا به سبب غم و اندوه از رعایت واجبات و انجام سنّت خود باز مدار.

(10) ای پروردگار من، طاقت آنچه بر من رسیده را ندارم و از آنچه برایم رخ داده از غم و اندوه پر گشته‌ام و تو بر دفع آنچه به آن گرفتار شده‌ام و برطرف کردن آنچه در آن افتاده‌ام توانایی. پس آن را برای من انجام ده. اگر چه از جانب تو شایسته آن نیستم، ای صاحب عرش و تخت بزرگ.